Her sabah güneş doğarken, her akşam güneş batarken, her kış odun atarken, her yaz gözlerini kırpıştırırken ve bir yaş daha alırken.. her bayram, her tatil, her yılbaşı, aybaşı.. yaşarken.. her akşam eve girerken, evdeki yüze bakarken, iz yapmış çizgilerle gülerken, köşeyi dönüp yürürken.. belki milyonlarca kez yaptığın bir şeyi bir kez daha yaparken..
yeniden başlamak her şeye..
taze gözlerle bakmak kendine, berikine, ilk ergen gibi olmasa da genç kalabilmek ve hissettirebilmek olabildiğince..
elbet zorlu bir vazife.. varışı olmayan bir yarış bir ömür süren ve belki bir tercih, evet belki de gayret..
fakat özünde insana bahşedilmiş bir armağansa hayat yalnızca; başlamak ise bir hatırlatmadır olsa olsa, hayatta olduğuna dair bir uyarı, bir dürtme.. bir an var bir an yoksun zira, yalnız doğdun ve yalnız öleceksin hatta; fakat göreceksin, dokunacaksın, hissedeceksin... çekeceksin burnuna kokusunu hayatın, hapsedeceksin.. katıla katıla gülecek, hıçkıra hıçkıra ağlayacaksın.. mutluluktan havalara uçacak, acıdan kupkuru kıvranacaksın...
anlayacaksın sen de bu hayatı ey ademoğlu-havva kızı; hem de hep zıttından kavrayacaksın..
varken yokmuş gibi davranacak, yokken varlığa el açacaksın..
ama en çok uçlarda var olduğunu hissedeceksin.. aşk gibi.. ölümün kıyısında yaşamı anlamak gibi..
"Başlangıç yalnızca bir eylem türü değil, aynı zamanda bir ruh hali, bir çalışma şekli, bir tavır, bir bilinçtir."
Edward W. Said, Başlangıçlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder